Âlem-i ma´nâda seyrân içinde
Divâne etti beni bir dilber
Kaldırdı nikâbın gösterdi yüzün
Aklımı başımdan aldı bir dilber
Yüzünden nikâbın reftar eyledi
Cemâlin beni mecnûn eyledi
Açılmış goncası gülünü derdi
Aklım başımdan aldı bu dilber
Meylimi vermişim bu güzel yâra
Aşkın beni divâne etti ağyâra
Sahra vü çölde Mecnûn dilinde
Aklımı başımdan aldı bu dilber
Çâr köşe yedi iklimi seyretti gözler
Hasretinden büryan olmuşum güzel
Ârifler alimler hüsnünü yazar
Aklımı başımdan aldı bu dilber
Ne kadar vasfetsem hüsnün dillerde
Kelâm hikmet olmuş gonca güllerde
Deryalar çağladı çeşmim sellerde
Aklımı başımdan aldı bu dilber
Var ettin âlemi hicrânda durdun
Âşıklar tellalı bir umman oldun
Güzellerin mahı a yârim noldu
Çeşmim yaşı Ceyhun ettin hey dilber
İsmini bilenler seyrân ederler
Dört kitap ma´nâsı seni vasfeyler
Yüz bin güzel olsa bu gönül neyler
Âşıklar miracı sensin ey dilber
Âşıklar miracı cânım sen oldun
Yedi iklim çâr köşede ben seni buldum
Elestü hitapta ikrârımı verdim
Burc-ı âsuman cemâlim ey dilber
Hikmet-i noktayı ben sende buldum
İlm-i câvidânı diller okudu
Hakîkat goncalar hey cânım soldu
Elli yedi bin âşığın yâri hey dilber
Ey divâne gel bir seyrân eyle
Gönül beytullahtır kendin fehmeyle
Ârif ol vücûdun bir devrân eyle
Gönüller sultanı sensin ey dilber
Ne kadar methetsem dillerde dahi
Sahrayı şule-i nûrunda cânân dedi
Doldurdu bâdeyi aşkın meyhinde
Yirmi dokuz hurûfun cismisin ey dilber
Böyle bir hüsnü dilberi gördüm
Ezeli ebedi meylimi verdim
Açılmış gonca güllerin derdim
Yüz dört kitap yüzün ey dilber
Sordum dilber kimin neyisin
Âşıkların can içinde canısın
İrfânda durmuş kırklar cemisin
Müminler imanı sensin hey dilber
Elifi okudum devrâna geldim
Kelâmı hikmette seyrâna geldim
Yâr senin bağında bir gonca aldım
Hûblar mahı sensin hey dilber
Aşkından deryalar bir cûşa geldi
Ârifler orada dersini aldı
Kevnü cihân ikrâra bağlandı
Güzeller mahı sensin hey dilber
Böyle bir dilberin yüzünü gördüm
Kırklar meydanında dârında durdum
fiirin dilleriyle hâlimi sordu
Erenler rahı sensin hey dilber
Kaldır nikâbını yüzün göreyim
Hakîkat bâbında dahi ereyim
Açılmış gonca güllerin dereyim
Feryâda saldın beni hey dilber
Dost bağında bülbül oldum zârına
Bezm-i hakîkatin hikmet nûruna
Akıl ermez ol güzelin sırrına
Elven elven kokar güllerin dilber
fiirin dillerinle beni mest ettin
On sekiz bin âlemin kündünü sen dedin
Doksan bin perde yüzüne gerdin
Cihânı var eden sensin ey dilber
fiem-i kamer güneş nûrun eyledi
Aşkın beni dilber mecnûn eyledi
Büsbütün vahdeti anda gizlendi
Müminler demi sensin hey dilber
Kemter Yusuf dertli hüsnünü gördüm
Elestü hitapta meylimi verdim
Gönül bir ikrâra bağlanıp durdu
Müminler ikrârı sensin hey dilber