Bu dünya çâr köşe hem yedi iklim
Süre-yi esmâyı kimlere verdin
Okudum dört kitabın hatim bitirdim
Ümmü’l-kitabı ben Âdem’de gördüm
Okuyup Kuran’ı vasfın eylerim
Meni bu dünyaya koyup neyledin
Cemâlin nûruna mecnûn eyledin
Sûre-yi Rahmân’ı Âdem’de gördüm
Yüz dört kitap yazılıp hitaba saldı
Ol yedi deryayı aynına aldı
Lâ-mekân vahdet bir mekân oldu
Ol Tûr-ı Sinâ’yı Âdem’de gördüm
Yüz on dört sûredir cemâlin yüzün
Âdem’den gayrısına hem yoktur sözüm
İki noktadır cânân her iki gözüm
Ol dört kitap hattını Âdem’de gördüm
Elifi okuyup hecede durdum
Arayıp künhünü Âdem’de gördüm
Bin bir kelâmı cânân hem Tûr’da sordum
Ümmü’l-Kuran’ı ben Âdem’de gördüm
On iki burcunu seyrân eyledim
Ol nokta-yı vahdeti orada gördüm
Sırr-ı küntü kenzin anda gizlendi
Yedi kat arş u semâvâtı Âdem’de gördüm
Yedi yüz yetmiş yedi hane mevcûd oldu
Ârifler arayıp hem özünde buldu
Kevn ü mekân orada hem mevcûd oldu
Kutbü’l-deryâyı Âdem’de gördüm
Çâr anâsır şeş ciheti ma’mûr eylemiş
Vedduhâ sûresini orada gördüm
On sekiz bin âlemin atası kef ile nun
Kerremnâ âyetini Âdem’de gördüm
Kemter Yusuf okudu elifte dalda
Gelmedi sevmediğim gözlerim yolda
Ârifler gözlüyor ummanda gölde
Yirmi dokuz hurûfu Âdem’de gördüm