Elif lâm mim cismi bir oldu
Cemâlin ümmü’l-kitaptır gönül
Arayıp sırr-ı küntü kenzi buldu
Ayne’l-sûre-yi rahman sendedir gönül
İnna ateyna sûresi senin gözlerin
Vasfı dört kitaptır şirin dillerin
On iki nokta gördüm cemâlin
Ol sırr-ı müphem sendedir gönül
Elifi okuyup farzını bildim
Otuz iki hurûfu ben sende gördüm
Yirmi dokuz hurûf cemâlin gördüm
Ayna-yı devrân sendedir gönül
Kaşların lameliftir bildim
Yedi hat mushafı orada gördüm
Yedi kapıda on iki harfi sordum
Kâbe beytullah sendedir gönül
Kâbe-i beytullah nokta sen oldun
Doksan bin âyet orda okundu
Cemâlin senin iki nokta oldu
Hakîkat mekânı sendedir gönül
Özünü pâk eyle ilm-i devrânda
Uzakta arama Hakk’ı kendinde ara
Hak mekânı sende eylemiş karar
Leyfetü’l-esrârı sendedir gönül
On yedi kapıyı arşında gördüm
Hakk’ın nûrunu ben sende buldum
Âdem safiyullah ismini verdim
Nokta-yı vâhit sendedir gönül
Kef ile nunu okudum ey can
On sekiz bin âlemle kuruldu irfân
Tek noktada okunûr hüsnü ile an
Mevcûdât-ı Hüdâ sendedir gönül
Ol desti hatında hem mushaf yazar
Kendini fehmetmeyen bu yoldan azar
Olur hayvan-ı nâtık yazıda gezer
İlm-i Hüdâ sendedir hey gönül
Çâr enâsır şeş cihetin bir nazar kıl
Özünü pâk eyle tecellâ nûrunu bul
Sırr-ı küntü kenzi’n aslını bil
Tecellâ temennâ kelâm sendedir gönül
Kemter Yusuf dertli bir kelâm eyle
Tecellâ temennâ nûrunu gözle
Özün pâk eyle sen kelâmı söyle
Arama cihânı cihân sendedir gönül