Ebruların mirac oldu
Senin aslın nûrdan doğdu
Gözüm yaşı pınar oldu
Yârelendi ya Hüseyin
Yaralarım noktalandı
Aklımı başımdan aldı
Deli gönül sevdalandı
Yârelendi ya Hüseyin
Ehl-i beytin hanedânı
Müminler kıblesi canı
Sen şehitler sultanı
Yârelendi ya Hüseyin
Leblerinden hem bal akar
Aşkın bu sînemi yakar
Gözüm yaşı durmaz akar
Yârelendi ya Hüseyin
Akıl ermez bu esrara
Kıydılar ol güzel yâre
Bülbüller düştü zâra
Yârelendi ya Hüseyin
Elâ gözler kaşlar kara
Sînemden açıldı yara
Sen bizi yetir dîdâra
Yârelendi ya Hüseyin
Kemter Yusuf ah u zârda
Gece gündüz dâim dârda
İkrârımı verdim güzel yârda
Yârelendi ya Hüseyin
Kars’ta bir kahvehanede Âşık Reyhanî ile yapılan atışmada söylenmiştir.
Safiyüllah, Hz Âdem
Ruşen Bâba
Hz. Ali’nin isimlerinden
hicri, miladi karşılığı 1957. Nutkun söylendiği yıl.
Bu Nutuk Kemter Dede’nin piri Seyit Hacı için söylenmiştir.
Zemheri: Ocak ayı
Dedenin Nutuklarını deftere yazan Kemal Barut.
Kemter dedenin şiirlerini kâleme alan Kemal Barut’un amcasının oğlu için kâleme aldığı bir ağıt
Yusuf’un kardeşi
Yusuf Barut’un karısı ve kız kardeşi
Yusuf Barut’un çocukları
Sivas Divriği’nin Çamcık köyünden İlyas Kaygısız’ın Yusuf Dedeye yazdığı şiir.
Erzincan İliç’İn Gamıklı köyünden, Yusuf Kemter’in kirvesi İbrahim Güz’ün benden hatıra olsun diyerek yazdığı Mahfî mahlaslı şiiri.
Car: yârdım.