Yedi iklim çâr köşeden bulunmaz
Açılmış güllerin bir daha solmaz
Dudu kumruların bana yâr olmaz
Bağ-ı gülistansın cânım İstanbul
Yedi dağ üstüne tahtını kurdun
Huri ile gılmanlar hep sana doldu
Enbiya vü evliyanın mekânı oldun
Ne şirin bir memleketsin cânım İstanbul
Hatice ile Zöhre gülünde
Sümbül Efendi Eyüp Sultan vasfı dilimde
Karagözcü Ahmet Karlı Bâba Rumeli’nde
fiuârâ mekânı güzel İstanbul
Sarayın köşkün birbirinden a‘lâ
Dört tarafın sarmış burc ile kala
Seyr eyledik umman içinde göle
Dalgalanır denizlerin güzel İstanbul
Karadeniz Marmara birleşip durdu
Sana gelen âşıkların hâlini sordu
Dünyada güzeller hep sana doldu
Elvan elvan kokar elin İstanbul
Bezm-i hakîkatten cânım aldım
Altmış sekiz gün sende eğlenip kaldım
Gönül gamhâne olup sazımı çaldım
Feryâd u figana saldın beni İstanbul
Kemter Yusuf dertli cânım neyledi
Yedi iklim çâr köşeni seyrân eyledi
Ol güzel Ahmet sana meyl eyledi
Cihânda bulunmaz eşin İstanbul